شناسایی و اولویت بندی عوامل انگیزشی رانشی و کششی مؤثر در توسعه ی گردشگری جنگ (مطالعه موردی: مناطق عملیاتی استان خوزستان)

در صنعت گردشگری، انگیزش را اصلی ترین مفهوم در شناخت رفتار مصرف کننده و فرایند انتخاب مقصد می دانند. انگیزه ها مشخص می کنند که چرا گردشگران به سفر می روند و یا یک فعالیت خاص را انجام می دهند. ارزیابی انگیزه های گردشگران به ما اجازه می دهد که نیازها و ترجیحات گردشگران را بدانیم و درک کنیم. مطالعات و تحقیقات تجربی صورت گرفته بیان می دارند که دو نیروی غالب به نام کشش و رانش بر انگیزه ها تأثیرگذارند. عوامل رانشی، نیازهای اجتماعی- روانشناختی ای هستند که افراد را به سفر تشویق می کنند؛ در حالی که عوامل کششی عواملی اند که در مقصد قرار دارند و فرد را تحریک می کنند و برمی انگیزانند تا به آن مقصد خاص برود. تحقیق حاضر با استفاده از نظریه ی عوامل رانشی و کششی به اولویت بندی عوامل انگیزشی تأثیرگذار بر انتخاب مناطق عملیاتی استان خوزستان برای سفر، از منظر دانشجویان دانشگاه های تهران می پردازد. این تحقیق به شیوه ی پیمایش و با استفاده از پرسش نامه  بر روی افرادی که در دوره ی زمانی تحقیق از مناطق عملیاتی استان خوزستان دیدن نموده اند، صورت گرفته است. پس از جمع آوری داده ها، سؤال های پژوهش با استفاده از آزمون t-student  و آزمون فریدمن با بهره بردن از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بررسی ها نشان داد که در بین عوامل انگیزشی رانشی بالاترین رتبه ها به ترتیب مربوط به جستجو، تعاملات اجتماعی، عوامل روانشناختی و در نهایت عوامل فیزیکی است. در بین عوامل انگیزشی کششی نیز اولویت ها مربوط به عوامل نامحسوس و سپس عوامل محسوس است.